'T was een uur of negen en juf Lisa begon zoals elke dag bij Basisschool De Kosmos in Apeldoorn met het kringgesprek. Kon je de kinderen heerlijk een half uurtje laten kletsen en kon je zelf even wakker worden. Gisteren hadden ze met de hele groep het Nationaal Park de Hoge Veluwe bezocht, dus dat was hét onderwerp van de dag.
"En wat hebben jullie gisteren gezien in het park? Wie wil wat vertellen?"
Daan stak zoals meestal het eerst z'n vinger op. "We hebben beesten gezien... Herten, en uh, en uh ik weet niet meer hoe dit heten...met van die streepjes. En toen gingen we frietjes eten en dat was leuk!"
"Ja!", riep Jesse, "..en er was ook een meneer met een hele rare fiets. Een gele!""En een mevrouw met een witte", gilde Julia er dwars doorheen. Dit begon al snel uit de hand te lopen, juf Lisa klapte even kort in haar handen, en alle kinderen waren in een keer stil Ze had haar kudde goed onder controle.
"Wie wil er wat over die rare fiets vertellen", zei juf Lisa, want anders bleven ze er toch telkens maar over doorgaan. Gisteren in de bus terug waren ze ook helemaal hyper geweest.
"Ja en we mochten niet met onze handjes kijken, zei die meneer", vertelde Sem, "maar dat heb ik toch gedaan en toen zei die meneer dat er geen oogjes in mijn handjes zaten en dat ik niks zag. Dat was grappig. Hi hi."
"Ja, en wat gingen we daarna doen?", vroeg juf Lisa, in een wanhopige poging het verhaal over het wilduitkijkpunt naar boven te halen waar ze (héél bijzonder) wel 22 herten, 8 wilde zwijnen en 15 moeflons gezien hadden.
"En toen gingen we frietjes eten", gilde de hele klas, "en die meneer toeterde heel hard. En die mevrouw ook!"
"En wat hebben jullie gisteren gezien in het park? Wie wil wat vertellen?"
Daan stak zoals meestal het eerst z'n vinger op. "We hebben beesten gezien... Herten, en uh, en uh ik weet niet meer hoe dit heten...met van die streepjes. En toen gingen we frietjes eten en dat was leuk!"
"Ja!", riep Jesse, "..en er was ook een meneer met een hele rare fiets. Een gele!""En een mevrouw met een witte", gilde Julia er dwars doorheen. Dit begon al snel uit de hand te lopen, juf Lisa klapte even kort in haar handen, en alle kinderen waren in een keer stil Ze had haar kudde goed onder controle.
"Wie wil er wat over die rare fiets vertellen", zei juf Lisa, want anders bleven ze er toch telkens maar over doorgaan. Gisteren in de bus terug waren ze ook helemaal hyper geweest.
"Ja en we mochten niet met onze handjes kijken, zei die meneer", vertelde Sem, "maar dat heb ik toch gedaan en toen zei die meneer dat er geen oogjes in mijn handjes zaten en dat ik niks zag. Dat was grappig. Hi hi."
"Ja, en wat gingen we daarna doen?", vroeg juf Lisa, in een wanhopige poging het verhaal over het wilduitkijkpunt naar boven te halen waar ze (héél bijzonder) wel 22 herten, 8 wilde zwijnen en 15 moeflons gezien hadden.
"En toen gingen we frietjes eten", gilde de hele klas, "en die meneer toeterde heel hard. En die mevrouw ook!"