Onze Lieve Heer heeft vreemde kostgangers. Nee, ik heb het dan niet over de hier voor de hand liggende ;-) ligfietsers. Alhoewel de hoofdpersoon van dit verhaal op een hele vreemde manier wel iets met ligfietsen van doen heeft.
Onze hoofdpersoon, laten we hem D. noemen, woonde met een hele groep soortgenoten (geen ligfietsers dus) ergens in de buurt van Huize Mooi Geel. Het was een heel hecht clubje waar verrassend vaak en veel nieuwe broertjes, zusjes en neefjes en nichtjes bijkwamen. Die moesten natuurlijk allemaal eten. Alhoewel een muizenpootje snel gevuld is betekende dit dat er D. en z'n maatjes regelmatig strooptochten hielden in de wijde omtrek.
Zo was het groepje waarvan D. deel uit maakte al vaker in die garage geweest waar zo'n soort klein geel soort autootje stond. Niet gevaarlijk, want het stond daar dus altijd stil. Ze hadden daar in één van de tassen al eens een heerlijk Appelkaneel Sultana soldaat gemaakt. Toen was het ze voor het eerst opgevallen dat D. toch wel wat vreemd gedrag vertoonde. Terwijl de rest de snorharen zat af te likken bij al die heerlijke Appelkaneel Sultanakruimels zat D. met een glazige blik de plastic verpakking naar binnen te werken. "Stop idioot. dat kun je niet eten", had Piet de leider van de groep nog gezegd. Toen had nog niemand het door.
Het liep dus helemaal uit de hand. Zeker toen ze weer eens in die garage met het gele autootje waren. Op zoek naar overheerlijke Appelkaneel Sultanakruimels. Die waren er dus niet en iedereen stond al op het punt weg te gaan tot Piet merkte dat D. nog in dat gele ding zat. Ze gingen terug en vonden hem, knabbelend aan een plastic zak en likkend aan de zwarte rubber slang die daar in zat. 'SCHWALBE SV13 26"' stond erop en het zag er niet goed uit. Met veel moeite hebben ze D. daar toen weg gekregen en niet veel langer daarna is ie opgenomen in een mooi rustig muizennest ergens midden op een uitgestorven zandverstuiving diep op de Veluwe.
Dit verhaal kreeg een staartje. De binnenbanden zelf bleken weliswaar niet aangevreten maar bij een volgende opruim- schoonmaakbeurt ontdekte ik dat muizen een flink stuk uit mijn Ventisit vloermat hadden gegeten. D. had een waardige opvolger gekregen ;-).
Wie heeft er ook al eens vreemde kostgangers in z'n fiets gehad?
 |
| vreemde kostganger in de Strada garage |
Onze hoofdpersoon, laten we hem D. noemen, woonde met een hele groep soortgenoten (geen ligfietsers dus) ergens in de buurt van Huize Mooi Geel. Het was een heel hecht clubje waar verrassend vaak en veel nieuwe broertjes, zusjes en neefjes en nichtjes bijkwamen. Die moesten natuurlijk allemaal eten. Alhoewel een muizenpootje snel gevuld is betekende dit dat er D. en z'n maatjes regelmatig strooptochten hielden in de wijde omtrek.
Zo was het groepje waarvan D. deel uit maakte al vaker in die garage geweest waar zo'n soort klein geel soort autootje stond. Niet gevaarlijk, want het stond daar dus altijd stil. Ze hadden daar in één van de tassen al eens een heerlijk Appelkaneel Sultana soldaat gemaakt. Toen was het ze voor het eerst opgevallen dat D. toch wel wat vreemd gedrag vertoonde. Terwijl de rest de snorharen zat af te likken bij al die heerlijke Appelkaneel Sultanakruimels zat D. met een glazige blik de plastic verpakking naar binnen te werken. "Stop idioot. dat kun je niet eten", had Piet de leider van de groep nog gezegd. Toen had nog niemand het door.
Het liep dus helemaal uit de hand. Zeker toen ze weer eens in die garage met het gele autootje waren. Op zoek naar overheerlijke Appelkaneel Sultanakruimels. Die waren er dus niet en iedereen stond al op het punt weg te gaan tot Piet merkte dat D. nog in dat gele ding zat. Ze gingen terug en vonden hem, knabbelend aan een plastic zak en likkend aan de zwarte rubber slang die daar in zat. 'SCHWALBE SV13 26"' stond erop en het zag er niet goed uit. Met veel moeite hebben ze D. daar toen weg gekregen en niet veel langer daarna is ie opgenomen in een mooi rustig muizennest ergens midden op een uitgestorven zandverstuiving diep op de Veluwe.
 |
| Die geur van dat zwarte rubber.....hoe kun je dat weerstaan |
Op een dag merkte ik dat muizen een vergeten pakje Appelkaneel Sultana's in de Strada hadden ontdekt. Ik ruimde de resten op en stofzuigde de hele fiets. "Mooi daar ben ik vanaf", dacht ik toen. Tot ik een week of wat later onmiskenbare muizensporen ontdekte op de verpakkingen met reserve binnenbanden.
Dit verhaal kreeg een staartje. De binnenbanden zelf bleken weliswaar niet aangevreten maar bij een volgende opruim- schoonmaakbeurt ontdekte ik dat muizen een flink stuk uit mijn Ventisit vloermat hadden gegeten. D. had een waardige opvolger gekregen ;-).
Wie heeft er ook al eens vreemde kostgangers in z'n fiets gehad?